"वाल्मीकिः" इत्यस्य संस्करणे भेदः

एकदा वाल्मिकिमहर्षिः शिष्येण भारद्वाजेन सह स्नानार्थं तमसानदी प्रति गतवान् आसीत् | नद्याः मञ्जुलं जलं दृष्ट्वा '''रमणीयं प्रसन्नाम्बु सन्मनुष्यमनो यथा''' इत्येवं नदीजलं वर्णयति | तस्मिन्नेव क्षणे कश्चित् व्याधः द्वयोः क्रौञ्चपक्षिणोः मिथुनसमये एकं शराघातेन अमारयत् | स्वस्याः प्रियतमस्य वियोगेन बहु दुःखितां पक्षिणीं दृष्ट्वा आर्द्रचित्तः वाल्मीकिः झटिति तस्मै व्याधाय शापं प्रायच्छत् |तस्य मुखात् शापः श्लोकरूपेण निःसृतः | स च -

 

एष एव श्लोकः रामायणस्य बीजभूतोऽभवत् | अनन्तरं वाल्मीकिः श्रीमद्रामयणं रचयितुं ब्रह्मणा आदिष्टः | नारदमहर्षिः संक्षेपेण रामायणकथाम् उपदिष्टवान् |