"विकिपीडिया:प्रयोगपृष्ठम्" इत्यस्य संस्करणे भेदः

No edit summary
No edit summary
पङ्क्तिः १:
<div class="center" style="width: auto; margin-left: auto; margin-right: auto;">'''सिलप्पधिकारम्'''</div>
 
करावली संस्कृथि
{{pad|3.0em}}तमिलु भाषस्य साहित्ये "सिलप्पधिकारम्" एकं अति प्रख्यातम् महाकाव्यं | तमिलु भाषस्य साहित्यं " संगम् साहित्यं " इति कथ्यते | संगम् साहित्ये पञ्च महाकाव्यानि सन्ति | ते सिलप्पधिकारम् एकः अस्ति | सिलप्पधिकारस्य अर्थम् - " पादकिलिकस्य कथा " इति | इलन्गो अडिगल एतस्य साहित्यस्य लेखिका इति विश्वासः अस्ति। सः चेरा राज्यस्य राजा सेन्गुट्टुवन् - तस्य भ्रातृः। सिलप्पधिकारे ५७३० पध्याः सन्ति। एतत् महाकाव्यं एकः शोकात्मकः प्रेमकथा। एकः साधारण दम्पतिः कण्गि च तस्य पति कोवलन् स्य कथा। सिलप्पधिकारम् चेरा राज्यस्य एकः समृदद् समुद्रतीरस्य नगरे प्रभवति। कोवलन् च कण्णगि नवीन दम्पतिः अस्ति।
रत्नाकराँतपदा हिमालय विहिनीम बाराधित्ताडया वन्देमातमातम्या भारतदेगाय विडील्ट स्थान
 
पात, सन कारण
{{pad|3.0em}}कोवलन् एकः धनवान् वणिजस्य पुत्रः अस्ति। सः कण्णगियाम् विवाहं करोति | सा अपि एकः धनिकः वणिजस्य पुत्री अस्ति | कोवलन् कश्चित् दिने रजसभायाम् माधवी इति नर्तकीम् नाट्यं दृश्यति | सः कण्णग्याम् विस्मृत्य तस्य व्यापारं अपि विस्मृत्य तस्याः (माधव्याः) सह वसति | एका पुत्री ताभ्याम् अजनयति | तयोः मध्ये अन्यता चिन्तनः अबवत् | तदनन्तरम् कोवलन् तया भिन्नः अबवत् | कण्णग्याम् सह पुनरपि वसति | तौ तयोः व्यपारार्थं मधुरै गच्छतः | कोवलन् कण्णग्याम् एकः गोपालस्य समीपे परित्यज सः तस्याः एकः सुवर्ण पादकिलिकं स्वीकृत्य व्यापारार्थं नगरे गच्छति | तस्मिन् नगरे राज्ञाम् पादकिलिकं अपहृतं अभवत् | चोरः रजसभायाम् सुवर्णकारः एव | सः दृष्ट योजना कृत्य कोवलन् एव चोरः इति तस्मिन् पादकिलिकेन सः प्रमाणी करोति | अतः मधुरस्य पाण्ड्य राजा नेडुन्चेरियन कोवलम् हत्यां कृतवान् | एतम् श्रुत्वा शोकभरित कण्णगि राजसभां गच्छति | तस्याः अन्य पादकिलिकं प्रदर्शयती | राजा तस्य अन्यायम् अवगत्य तं अतीव दुखितम् च मरति | राज्ञी अपि मरति | कण्णगि नगराय शापं करोति | ब्राह्मणाः बालकाः स्त्रियाः विना सकल जनाः अग्ने मरन्ति | कण्णगि तदनन्तरं चेरा राज्यं गतवती | तस्मिन् नगरात् सा कोवलन् स्य सह स्वर्गं गच्छति | एषः महाकाव्यः कण्णग्याम् धैर्यम् उपदर्शयति |
भारतीय सस्कृति । यास्तस्य संस्कृति
अत्युन्तत संग्कृतह बगिदी कलावैभव अन्यत्र दृष्टुं न भारून जाना राज्यानि सात ते कनरिक वाज्यपि अन्यतमा ।
कनकिराय दक्षिणक्लड मण्डल वर्तत दक्षिणकतड मण्डनं तुलनाडु वति विख्याता वति कगवळी व्यंगलात आत
विहीन्या वति । केरल, दक्षिन्न उमण्डल, उडुचि मष्ठले कशवलीतीर बात कथयाति
प्रबननया तन्तु भाषा प्रापट्टाम पत्त नाना श्रापिण जना मत्र वसात
पल कगवळी वीज कोक्षारीक धार्मिक, व्यावहारिक, माकृतिक तेतिक ज्ञान विज्ञान क्षेत्रेषुमति प्रापट्टा शैक्षणिक क्षेत्र
उपन्युन्तम परीक्षण संस्था ਕੈਰੇ
उन्नत हरक्षणार्थ जन अन आयाति
अय परामस्य मृाण्ट डाति धार्मिक क्षेत्र
अनेक देवालयाह सुमित्त नाना पूजादिकायशि जनाः मारान्त । नागदनि अति जारीदा अनक देवतनि सुनारीदनि ।
कलामंत्र करावती ( 8 ) पति यज्ञगानः प्रादून बडगु - तिह यक्षगानं आता तंकुति
उडुपि मण्डल बडात यक्षगानं, दारणकन्नडे नति यक्षगानं कुवीन्त । उडाप सांकृतिक भगारी डात सुविग्याता उपिमण्डल अष्टमठानि प्रसिद्वानि, भरतनाद्य कथक्काति,
काचपुड, ताकानि न्य प्तकाशचिसान्त । व्यावहा
मत्यव्यापार आतिजा एवं
कारागोन काशवली अत्रा जना याता अति सुविख्याता अत्रा
"https://sa.wikipedia.org/wiki/विकिपीडिया:प्रयोगपृष्ठम्" इत्यस्माद् प्रतिप्राप्तम्