आशापूर्णा देवी

आशापूर्णा देवी (८ जनवरी, १९०९ - १३ जुलै, १९९५) एका विशिष्टा भारतीया लेखिका आसीत् । एषा बङ्गालीभाषया बहवः उपन्यासाः, कथा:, नाटकानि च लिखितवती । आशापूर्णा देवी प्रथमा महिला ज्ञानपीठपुरस्कारविजयित्री आसीत् । प्रायः सार्धैकसहस्रलघुकथाः तथा द्विशताधिकाः उपन्यासाः एतया रचिताः । पश्चिमवङ्गसर्वकारेण एषा सर्वोच्चसाहित्यसम्मानेन रवीन्द्र पुरस्कारेण भूषिता आसीत् । नैके साहित्यपुरस्काराः तथा विविधविश्वविद्यालयातः एषाः साम्मानिकपदवीं प्राप्तवती । साहित्य अकदेमी पुरस्कारेणापि इयं भूषिता आसीत् ।

आशापूर्णा देवी
आशापूर्णा देवी
जननम्	(१९०९--०८)८ १९०९ पटलडाङ्गा, कोलकाता,भारतम्
मरणम्	१३ १९९५(१९९५--१३) (आयुः ८६)
वृत्तिः	उपन्यासिका, कवयत्री
भाषा	बाङ्गला भाषा
राष्ट्रीयता	भारतीया
परम्परा	बेङ्गाली
कालः	1939–2001
प्रकारः	काल्पनिका
प्रमुखकृतयः	प्रोथोम् प्रतिश्रुति सुबर्नोलता बकुल् कथा
प्रमुखप्रशस्तयः	ज्ञानपीठप्रशस्तिः पद्मश्री-पुरस्कारः साहित्य अकाडमी पुरस्कारः

जीवनम्

जन्म तथा पारिवारिकपरिचयः

आशापूर्णा देव्याः जन्म १९०९ क्रैस्ताब्दस्य जनवरी मासस्य ८ दिनाङ्के (बङ्गाब्दः- २४ पौषमासः, १३१५) अभवत् । तस्याः जन्मस्थानं उत्तर कोलकाता । आशापूर्णायाः पितुः हरेन्द्रनाथ गुप्तस्य वृत्तिरासीत् चित्राङ्कणम् । तस्मिन् काले प्रसिद्धासु पत्रिकासु सः चित्रम् अङ्कणं करोति स्म । माता आसीत् सरलासुन्दरी देवी । साहित्यपाठैव आसीत् सरलासुन्दरी देव्याः मुख्याशक्तिः । राजनैतिकादर्शदृष्ट्या अपि आसीत् तीव्र ब्रिटिश्-विद्वेषिणी ।