प्र (उपसर्गः)

प्रादिकर्मण्युपरमे दिग्योगैश्वर्जन्मसु ।

नर्मप्रेम्णोः प्रकर्षेऽग्रे ज्ञाने प्रसवभूषणे ॥

दोषे नियोगेऽवसरे सेवासाहसशुद्धिषु ।

उपयोगे प्रकथनेऽनवधानबहुत्वयोः ॥

माने हिंसाशास्त्रानाम्नोर्वञ्चनार्थविपर्यये ।

सन्न्यासमृत्योः कालेऽथ तथा स्यान्मन्दमुख्ययोः ॥

१ आदिकर्मादिषु – प्रक्रमते भोक्तुम् ।

२ उपरमे – उपरताः जनाः । प्रैति ।

३ दिग्योगे – प्राची दिक् ।

४ ऐश्वर्ये – प्रभुर्देशस्य ।

५ ज्न्मनि – हिमवतः गङ्गा प्रभवति ।

६ नर्मणि – प्रहसति ।

७ प्रेम्णि – प्रणयः ।

८ प्रकर्षे – प्रतपति । प्रवर्धते ।

९ अग्रे – अग्रं हस्तस्य प्रहस्तः । पादाग्रं प्रपदम् ।

१० ज्ञाने – प्रणधिः । (गुप्तचरः प्रकर्षेण जानातीत्यर्थे प्रयोगः)

११ प्रसवे – प्रजनः ।

१२ भूषणे – प्रसाधयति ।

१३ दोषे – प्रलपति ।

१४ नियोगे – प्रयड्क्ते ।

१५ अवसरे – प्रस्यावः ।

१६ सेवायाम् – नृपं प्रकुरुते ।

१७ साहसे – परदारान् प्रकुरुते ।

१८ शुद्धौ – प्रसीदति । प्रसन्नः ।

१९ उपयोगे – शतं प्रकुरुते । व्ययीकरोति इत्यर्थः ।

२० प्रकथने – प्रवक्ति ।

२१ अनवधाने – प्रमाद्यति ।

२२ बहुत्वे – प्रभूतम् । प्रचुरम् ।

२३ माने – प्रदेशः । प्रस्थः ।

२४ हिंसायाम् – प्रहरति ।

२५ शास्त्रनाम्नि – प्रक्रिया । प्रकरणम् ।

२६ वञ्चने – प्रतारकः ।

२७ अर्थविपर्यये – प्रवसति । प्रतिष्टते ।

२८ सन्न्यासे – प्रवजति ।

२९ मृतौ – प्रैति प्रलयः ।

३० काले – प्राञ्चः ।

३१ मन्दे – प्रबद्धं वदति (मन्दं वदतीत्यर्थः)

३२ मुख्ये – प्रधानम् ।