सदस्यः:B.K. Dhiraj Rao/प्रयोगपृष्ठम्

मङ्गलुरु नगरस्य संस्कृति

यक्षगना

मङ्गलुरु नगरः कर्णाटक राज्यस्य मुख्य वेलाभू अस्ति। नगरस्य नाम मङलादेवि इति देवतात् उत्थ। एतत् नगरः कर्णाटक राज्यस्य एकः महा विध्या केन्द्रः अस्ति। समीप राज्यात् छात्राः विध्याभ्यासम् कर्तुम् आगच्छति। नारिकेल वृक्षाः, प्रवण पर्वताः, जल प्रवाहानि मङ्गलुरु नगरस्य भूप्रदेश भवति। तुलु, कोन्कणि, मलयालम् च कन्नडा इति नगरस्य मुख्य भाषाहः सन्ति।

तुलुव संस्कृति

'यक्षगान' एक रात्रिदीर्घ नृत्यः अस्ति। 'पिलिवेशः' (अर्थः- व्यग्र वेशः अथवा व्यग्र नृत्यः) एकः अद्वितीय नृत्यः केवलम् तुलुनाडु प्रदेशे द्रष्टव्य। कृष्ण जन्माष्टमी समये 'करडि वेशः' च 'मोसरु कुडिके' प्रादेशिक जनाः अतीव प्रसिद्धः भवति। 'भूत कोला' इति काल्प नगरवासिनाः करोति। 'कम्बल' (महिष स्पर्ध) आर्द्र केदारे प्रति वर्षे समानीत अस्ति। अन्यत् मुख्य प्रादेशिक काल्प 'कोरिकट्टा' (शूलिक युद्ध) एकः पुरातन काल्प दैवस्थनाः संयुक्त आनुग्रामिक जनाः क्रुतवान्।

कोन्कणि संस्कृति

मङ्गलुरु नगरे, सामान्यतः द्वाविंशति कोन्कणि पट्टलाः सन्ति। नियतव्रत उत्सवाः इव 'कार् उत्सवः' अथवा 'कोडियाल् थेरु', 'कुद्मि जनताः शिग्मो' च काथोलिक् जनाः 'सन्त्मरि' कोन्कणि संस्कृति विकरोति। 'लोक कोन्कणि केन्द्र मङ्गलुरु नगरे अस्ति।

प्रसिद्धः उत्सवाः

कोडियाल् थेरु

मङ्गलुरु दसर, गणेष चतुर्ती, 'कोडियाल् थेरु', 'नेटिविटि फ़्ईस्ट्', 'जैन् मिलन्', कृष्ण जन्माष्टमी, वार्षिक करावलि उत्सवः प्रसिद्धः उत्सवाः सन्ति।

प्रसिद्धः उपहारः

मङ्गलुरु व्यञ्जनाः बहु नारिकेल, व्यञ्जन पत्राः, आर्द्रक, लशुन च मरिचाः उपयोगम् करोति। 'कोरि रोट्टि', 'नीर् दोस', 'चिकन् घी रोस्ट्', 'चिकन् सुक्का', 'बूथै गसि', 'कडबु', 'मसाल दोसा' च 'पथ्रोडे' प्रादेशिक भक्षविकाराः सन्ति। 'दालि थोय्', 'उप्करि', 'कड्गि चक्को' च अन्य भक्षविकाराः कोन्कणि जनाः करोति। अब्धिझष प्रसिद्धः आहारः सन्ति। 'हप्पला', 'सन्डिगे' च 'पुलि मुन्चि' अन्य विषेश सन्धानिकाः सन्ति। 'मुट्टोन् बिर्याणि' एकः प्रसिद्धः भक्षविकारः अस्ति।

यात्रिक स्थलानि

अस्मिन् नगरे बहूनि यात्रिक स्थलानि सन्ति। अनेक स्नानतीरानि, कुद्रोलि गोकर्नात् देवालयः, पिलिकुल निसर्गधाम, मङलादेवि देवालयः, बिजै वस्तुसङ्ग्रहालय एतानि मङ्गलुरु नगरस्य प्रसिद्ध यात्रिक स्थलानि सन्ति।