सदस्यः:Kiran kumar 2029/WEP 2018-19
अभ्युपेत्य तु शुश्रूषां यस्तां न प्रतिपद्यते ।अशुश्रूषाभ्युपेत्यैतत् विवादपदमुच्यते ॥ 'वहेत् –क । अदेयं यश्च गृह्वाति यश्चदेयं प्रयच्छति ।तावुभौ चोरवच्छास्यौ दध्यौ यावत्समं दमम् ।–ख । यकः । इति दत्ताप्रदानिकं समाप्तम्—ख ।[ ]–क, च, ज ।अत्र
क।अनाच्छूद्वदाटिः च वः।स्वामिनामोक्षितोदृढश्चमयुतः ५ जितः ।दवाइमियुगतः प्रव्रज्यावसितः कृतः । ।मदासश्च विज्ञेयः तदैव बडवाभृतः विक्रेता बननः शान् दासाः पञ्चदश कृताः ।इति। 'स्व दाया जाता ‘इजातः । ईशान्येनअतीत कळवः’ प्रतिग्रहादिना । पित्रादिक्रमैशागत दयादुपागतः । अनाकालदृतः इतेि अशनवसनादिभितः सोऽपिपूर्ववदेव स्वामिना ये गृहीत्वा कृच्छे कर्मकरणार्ये व स्थापितः ।इनके -ऊ, ड, व, १ ।अत्र मदनविधिनाजीवमनुवंहिताभाष्ये -वन्य जातौ गृह देशन्दर्भ : डब्धःकाननानि उठाना न । अवट, सोधिदेव मतअर्थ ग्रीवा स्यादनाद इंदिनी केटी लिटः शत्र दानइती ही मंदिः । राजकुळदेव देल जित्र में सक्रियव, स्थापयति यथा वने स्याश्चित् स्पर्धा ज़िट यथा।वड (१)। बर्ड डोसी युग केनचित्रिभित्र प्रव्रज्यादाअन्य । अदालस्य डाक्टवदनः ।सः वर्ष की आठ ड व न तावान् ।इति छ यदी की कई रिष्यामीति प्रविड (तट) बाटअहं हि बलवर्गः बडवायुत: बडबा दी जातीथतवसनान्यद, व्या सह वसति दासमुदमट कि दी गई ही छ गडद दर :हिता- ६-७॥
सम्भूयसमुत्थानादिदशपदकाण्डम् ईति’ . स्वयथुपं वातुमशक्तो मद्दतधर्णात् मोक्षितः ।
ञा ‘युद्धई.कस्मिब्धिस्पर्धया जितः' पणे’ ‘ तवाहं दासोऽस्मि' इति 'अभ्युपगतः 'केनचिनिमिरेम प्रव्रज्य । । इयन्तंकाले कर्म करिष्यामीति प्रवृत: ‘कृत: '1 यावद्भक्तं ददासि तावद्ईं सोऽस्मीयुपगतो ‘भक्तदासः' । बडबा नाम गहदासी अनियता तया। सहवासेन निमितेन दासत्वमुपगतो ‘बडवाभृतः ’ )यो भुङ्के परवर्ती तु स ज्ञेयो बडबाभृतः ।र्म तत्स्वामिनः कुर्यात् यथाऽन्यैस्तु भृतो नरः ।।द्रव्यं गृहीत्वा य आत्मनो विक्रेता’ एते पञ्चदशशुभकर्मकराः।पूर्वश्चतुर्वगों दासवान विमुच्यते । ।प्रसादात्स्वामिनोऽन्यत्र दास्यमेषां क्रमागतम् ।विीणीते स्वतन्त्रो यः स्वमात्मानं नराधमः ॥स जघन्यतमस्स्वेषां सोऽपि दास्यान्न मुच्यते ।['अत्र तेषु पञ्चदशसु मध्ये]‘गृहजातीतलब्धदायैगताश्चत्वारोs मिच्छति “स्वामिनि दास्यान्न मुच्यन्ते स्वामी यदि प्रसन्नो मुञ्चति, तदा ।'न्योऽर्थम्=का ।क, ख म ; सत्र गृह-- ख ।है - 'भवाभिरपि नारदीयमनुसंहिताभाष्येगृहजातीतळळ्धदायादुपगतश्चत्वारोऽनिच्छति स्वामिनि दानादिनादास्यान्न विमुच्यन्ते । स्वामी यदि प्रसन्न मुञ्चति मुच्यन्ते, अन्यथाततोनिपदासा एव -- नारदीयमनुसंहिता, पृष्ठम् ९७ ॥यप्रता--क ।
नित्यदासा
सम्पादयतुतथा अन्तिमोऽप्यास्मनो विक्रेता य:सोऽप्येयमेय ।नरदः-- यश्चैषां स्वामिनं कश्चिन्मोचयेत्प्राणसंशयात् । •दासवास विमुच्येत पुत्रभागं’ ‘भजेत च ॥अनाकालभृतो दास्यान्मुच्यते गोयुगं ददत् भक्षितं चापि दुर्भिक्षे न तच्छुद्धचेत कर्मणा ।दुर्भिक्षे पञ्चमो गोयुगं दत्वा [‘मुच्यते । दुर्भिक्षे प्राणरक्षार्थंभृतःभक्षितं तत्तकर्मणा निस्तीर्यत इत्यर्थः ।'आहितोऽपि धनं दत्वा स्वामी योनमुद्धरेत् ।अथोऽपगमयेदेनं सोऽपि क्रीतादनन्तरः ।‘षष्ठ ‘आहितो यथाभूतं ‘ धनं दत्वा ’ प्रभुः] यचेनं मोक्षयेत्तवा मुच्येत । एष च क्रीतधर्मा ऋीतस्य या गतिः सा तस्येत्यर्थः ।ऋणं तु सोदयं दत्वा ऋणी दास्याद्विमुच्यते ।'ससम ऋणान्मोक्षितो ऋणं वृद्धिं च दत्वा मुच्यते ॥ सा एवेति । अत्र विशेषमाह ना-क। यं भ-~म ।लभेत–नारदीयमनुसंहिता पृष्ठम् ९१; नारदस्मृति, पृष्ठम् १४१ ।।]-क, ल‘आधतोऽथ -नारदयमनुसंहिता-पृष्ठम् ९७ । "भवस्वामिभाष्येघष्ठ आधतो यथगृहीतं धनं दत्वा, प्रभुर्यश्चेनं मोक्षयेत मदास्यात्–नारदीयमनुसंहिता-पृष्ठम् ९७ ॥ । स ऋणं वृद्धिं च दत्वा मुच्यते ॥ १-,सप्तम क्षणान्मोक्षितःतकृते काळे पूर्णे मुच्यते-नारदीयमनुसंहिता-पृष्ठम् ९८ ॥।।अष्टमः