तेषामहं समुद्धर्ता...

श्लोकः

गीतोपदेशः

तेषामहं समुद्धर्ता मृत्युसंसारसागरात् ।

भवामि नचिरात्पार्थ मय्यावेशितचेतसाम् ॥ ७ ॥

अयं भगवद्गीतायाः द्वादशोऽध्यायस्य भक्तियोगस्य सप्तमः(७) श्लोकः ।

पदच्छेदः

तेषाम् अहं समुद्धर्ता मृत्युसंसारसागरात् भवामि नचिरात् पार्थ मयि आवेशितचेतसाम् ॥ ७ ॥

अन्वयः

ये तु सर्वाणि कर्माणि मयि सन्न्यस्य मत्पराः अनन्येन योगेन माम् एव ध्यायन्तः उपासते । पार्थ ! अहं नचिरात् मयि आवेशितचेतसां तेषां मृत्युसंसारसागरात् समुद्धर्ता भवामि ।

शब्दार्थः

ये तु = ये जनाः तु

सर्वाणि = सकलानि

कर्माणि = कर्माणि

मयि = वासुदेवे

संन्यस्य = समर्प्य

मत्पराः = मन्मनसः

अनन्येन = अनितरेण

योगेन = समाधिना

मामेव ध्यायन्तः = मां चिन्तयन्तः

उपासते = भजन्ते

पार्थ = अर्जुन !

अहं नचिरात् = अहं शीघ्रम्

मयि = वासुदेवे

आवेशितचेतसाम् = प्रवेशितचित्तानाम्

तेषाम् = जनानाम्

मृत्युसंसारसागरात् = मरणसंसारसमुद्रात्

समुद्धर्ता = उद्धारकः

भवामि = अस्मि ।

अर्थः

पार्थ ! ये जनाः तु सर्वाणि आचरणानि मयि वासुदेवे समर्प्य मन्मनसः अनन्येन समाधिना एव मां चिन्तयन्तः भजन्ते, मयि प्रवेशितचित्तानां तेषां जनानां मरणादियुक्तात् संसारसमुद्रात् अहं शीघ्रम् उद्धारकः भवामि ।

सम्बद्धसम्पर्कतन्तुः

भगवद्गीता (मूलश्लोकाः)
भगवद्गीता